Polski Teatr w Wilnie

"Pan Jowialski" na II Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Możejkach

2024-08-28

Polski Teatr w Wilnie bierze udział w II Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Możejkach "Turiu svajonę" ze spektaklem Aleksandra hr. Fredry „Pan Jowialski” w reżyserii Inki Dowlasz (Kraków), który odbędzie się 14 września o godz. 18:00 w Centrum Kultury w Możejkach (Naftininkų g. 11, Mažeikiai).

"Pan Jowialski" na II Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Możejkach

polski-teatr-w-wilnie-logo.jpeg?54bc3a7370c305edc2327c7090503b6d

PAN JOWIALSKI

ALeksander hr. FREDRO

Polski Teatr w Wilnie

A. Fredro, "Ponas Jovialskis", Vilniaus lenkų teatras, spektaklis lenkų kalba

Polski Teatr w Wilnie z ramach II Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego w Możejkach "Turiu svajonę" zaprasza na przedstawienie Aleksandra hr. Fredry „Pan Jowialski” w reżyserii Inki Dowlasz (Kraków), które odbędzie się 14 września o godz. 18:00 w Centrum Kultury w Możejkach (Naftininkų g. 11, Mažeikiai).

adaptacja i reżyseria
Inka Dowlasz

współpraca reżyserska
Irena Litwinowicz

scenografia
Rafał Piesliak

muzyka
Mariusz Czarnecki

efekty dźwiękowe
Andrzej Kaczmarczyk

wykorzystano fragmenty utworów Stanisława Moniuszki

choreografia
Tatiana Siedunowa

OBSADA

PAN JOWIALSKI

Jerzy SZYMANEL

PANI JOWIALSKA,
jego żona

Renata SZYMANEL

SZAMBELAN JOWIALSKI,
ich syn

Mirosław SZEJBAK

SZAMBELANOWA,
jego żona

Teresa SAMSONOW

HELENA,
córka Szambelana
z pierwszego małżeństwa

Gabriela BŁAŻEWICZ

JANUSZ

Dariusz PIOTROWICZ

LUDMIR

Roman NIEDŹWIECKI

WIKTOR

Rafał PIESLIAK

LOKAJ

Andrzej STANIUL

ŻANDARMI

Józef BRAŻYŃSKI
Czesław LITWINOWICZ

POKOJÓWKA

Gabriela ŽDANAVIČIŪTĖ

Oraz aktorzy

Studia Młodzieżowego
Polskiego Teatru w Wilnie

W Zapiskach starucha Aleksander Fredro powiedział: „Komedia wyłącznie tendencyjna niczego nie nauczy, nikogo nie poprawi, więcej w niej zawsze złości niż prawdy”. Trzeba więc zostawić na boku, prostackie w gruncie rzeczy, podejście, że musimy głównie śmiać się, krytykować, wytykać cokolwiek. Należy wsłuchać się uważnie w literę tekstu, w szerszy kontekst historyczny oraz uwzględnić to, że widz lubi wyjść z teatru podniesiony na duchu.

Pan Jowialski miał prapremierę w roku 1832 w dobie przelewu krwi Powstańców Listopadowych. A tu – proszę, komedyjka. Mamy w kulturze podobne wzorce: Hamlet udawał głupka, w jakimś sensie Sokrates, bliżej naszej epoki – Witkacy. Takich ludzi nie traktuje się serio, nie szpieguje ich poczynań, nie podejrzewa o ukryte zamiary. Polski na mapie już nie ma, ale Polacy… istnieją. Potężne siły zaborców ośmieszają metodycznie wszystko, co polskie, szlacheckie, zacierają język, wydzierają religię, szaleje cenzura. I oto w pewnym galicyjskim dworze, nieco ćwiknięty szlachcic Pan Jowialski uprawia osobliwy terror – terror dobrego humoru. Lubuje się on w poezji, inscenizacjach, moralnych pouczeniach. Rozumiemy to tak, że w obliczu niemożliwego działania militarnego, wyraża on swoją postawą: ratujmy język, bogatą i barwną polszczyznę, ratujmy kulturę, ratujmy nasze wartości. Potyczki i kwasy w rodzinie okazują się skutkiem ciosów, które nieuchronnie musiały dotknąć i rujnować psychikę mieszkańców ziemi targanej wojnami, pożarami, utratą ojczyzny. Taka była epoka Fredry.

A jego komedie rządzą się – wciąż jeszcze nie do końca odkrytymi – prawami…


Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
logo-fundacja.jpeg?294013adf9c5798f132a41f8c33bdcdb
Patronat honorowyZwiązku Szlachty Polskiej
q2CPS_zwiazekszlachtypolskiej-kolor-2019-25.jpeg?6eb05b01dbb884b471fcd6e034264973
 
Informacja o festiwalu: https://mkultura.lt/festivalis/